اشا نماز

نماز و نيايش مثل خداجويي از دل و روح ما سرچشمه مي گيرد . به هر كجاي اين كره ي خاكي و پهناور سير و سياحت كنيم ،

    ملت ها بااديان گوناگون و رسومات متفاوت همگي اهل ذكر و نماز مخصوص خود هستند . هيچ جاي دنيا را نمي يابيم كه  مردمش

    از نيايش جدا و از آن بي نياز باشند حتي آن ها كه بت مي پرستند در معابدشان با تمام قد به خاك مي افتند و دعا مي خوانند.!

    در آيين ما نماز پاسخ به نداي فطرت و نياز دل است بنابر اين كساني كه نماز نمي خوانند در واقع جواب رد به خواسته ي باطن

   خويش مي دهند .

     نماز مراسم روحاني و سرود عشقي است كه وقتي با آدابش و با حضور قلب انجام مي گيرد انسان را به آسمان ها عروج مي دهد

    و احساس مي شود كه به محبوب اصلي يعني خداي خوب و مهربان نزديك شده و هم نشين اوست .